Haziran ayında ABD Yüksek Mahkemesi, tartışma konusu olan yasanın, Amerikalıların kendini ifade özgürlüğünü ihlal etmediğine karar verdi.
2000 yılı Aralık ayında oluşturulan CIPA adlı yasanın bir amacı da küçükleri Internet pornografisinden korumak. Yasa uyarınca okullar ve kütüphaneler küçükleri yetişkin materyallerinden korumak için içeriği süzen yazılımlar kullanacak ancak bu düzenleme yetişkinlerin belli bazı bilgilere erişmek için izin almasını şart koşması, sonradan mahkemeye giderek bu karara karşı çıkacak olan medeni serbesti yanlılarının ve kütüphane gruplarının öfkesini çekti.
Yüksek Mahkemenin Haziran tarihli kararıyla, CIPA’yı Özgürlükler Beyannamesi’ne aykırı bularak reddeden federal temyiz kararı bozulmuş oldu. Alt mahkeme olan temyiz mahkemesi, bozulan kararında, halka açık kütüphanelerde içeriği süzen yazılım kullanılmasının, yasaca korunan esaslı miktarda ifade içeren Web sitelerine erişimi engellediğine hükmetmişti.
Yüksek Mahkemenin kararı, çocukların online pornografiye erişimini kontrol altına almak için üç kere girişimde bulunmuş olan federal yasa koyucular için ise büyük bir zafer niteliğindeydi. 1996 yılında kanun koycular İletişim Ahlakı Yasasını (CDA) Kongreden geçirmiş ama CDA’nın “Yasanın koruduğu ifade hakkına, kabul edilemez ağırlıkta külfet yüklediği” için anayasaya aykırı bulunarak bu yasa Yüksek Mahkemece 1997 yılında iptal edilmişti.
Kongrenin bir sonraki hüsranı, Web sitesi işletmenlerine, küçüklerin söz konusu materyalleri görmesini engellemek için kredi kartı ya da bir başka yetişkin erişim sistemi kullanmayı şart koşan 1998 tarihli Çocukların Online Korunması Yasası (COPA) ile yaşadı. Yüksek Mahkeme yasayı pratik olarak icra edilemeyecek kadar geniş kapsamlı buldu.
Öte yandan CIPA, temel olarak kütüphanelerin pornografik içeriği süzen yazılım kurmasını şart koşuyor. Amerikalı Medeni Serbestlikler Birliği (ACLU – American Civil Liberties Union) ve Amerikalı Kütüphaneciler Birliği, yasanın Özgürlük Beyannamesi’ne aykırılığına ve gerekli işleyiş dayanaklarından yoksunluğuna dayanarak ikiz-davaları açtılar.
Medeni serbestlikler grubundan yana kanaat getiren Philadelphia temyiz mahkemesi, kütüphane müdavimlerinin çok mahcup duruma düşebileceklerini ve bu nedenle de anonim içeriklere ulaşamayacağını zira CIPA yasasının bu müdavimlerin süzme yazılımını kaldırması için izin istemelerini şart koştuğunu söyledi.
Yüksek Mahkeme ise bu kaygıları reddetti ve süzgeç işlevi gören yazılımların kütüphaneleri online sansür merkezi haline getirmeyeceğine karar verdi. Son olarak mahkeme, devletin, küçükleri cinsel yönden sakıncalı materyallerden korumaya verdiği önemin, yetişkin kütüphane müdavimlerinin haklarından daha ağır bastığını hükme bağladı.
CIPA’yı yürütmekle görevli olan FCC, uzun süren mahkeme mücadelesinden dolayı, kütüphanelere yasanın gereklerini yerine getirmeleri için bir yıl süre tanınmasının uygun olacağını bildirdi.