NASA’ya göre, dünyaya yakın bir göktaşı 1 eylülde, yedi milyon kilometre mesafeden ya da diğer bir deyişle, Dünya-Ay arasındaki mesafenin 18 katı uzaklıktan geçecek[1]. Asteroid Florence, Dünyaya en yakında asteroitlerinden biri olarak tanımlanıyor. NASA’nın Spitzer Uzay Teleskopu ve NEOWISE projesinden alınan ölçümler, yaklaşık 4.4 kilometre uzunluğunda olduğunu gösteriyor.
Bu yılki karşılaşmada, Asteroid Florence 1890’dan bu yana en yakın noktadan geçecek. Bir sonraki en yakın geçişin ise 2500 sonrasında olması bekleniyor.
Asteroid Florence, Mart 1981’de Avustralya’daki Siding Spring Gözlemevi’ndeki Schelte Bus tarafından keşfedildi. Adı ise modern hemşireliğin kurucusu Florence Nightingale’i onurlandırmak için Florence konuldu.
NASA’nın Dünyaya Yakın Nesneleri Araştırmaları Merkezi (CNEOS) yöneticisi Paul Chodas “1 Eylül’de geçecek olan Asteroid Florence’den daha yakın geçen bilindik başka göktaşları da var ama onların küçük olduğu tahmin ediiyor. Buna karşılık Florence, NASA göktaşlarını izlemeye ve kayıt altına almaya başladıktan bu yana, bu yakınlıkta geçen en büyük göktaşı durumunda. ” dedi.
NASA 1 eylüldeki –nispeten yakın– karşılaşmanın, bilim insanlarının bu asteroidi daha yakından incelemelerine olanak tanıyacağını söyledi. Elde edilecek radar görüntüleri Florence’nin gerçek boyutunu ve 10 metre kadar küçük yüzey detaylarını gösterebilecek.
Florence’in parlaklığı, ağustos sonu ve eylül başında artacak. Küçük teleskoplardan görünür hale gelecek.
Göktaşları Korkutuyor
Göktaşlarının incelenmesinin ve takip edilmesinin nedeni, dünyaya çarpma olasılığıdır. Dünyanın çeşitli bölgelerindeki dev krater ve izlerden, eski çağlarda dünyaya çarpan çok büyük göktaşları olduğu düşünülmektedir. Hatta bir teoriye göre, dinazorların dünya yüzeyinden kaybolmalarının nedeni, dünyaya çarpan çok büyük bir göktaşının yarattığı yangın, sonra duman, bu dumanın güneşi engellemesi sonucunda bitkilerin yokolması gibi bir yorumla değerlendiriliyor.
Dünyaya düşecek bir ev büyüklüğündeki göktaşının 20 kiloton enerji yaratacağı (Yaklaşık Hiroşima’ya eşit) ve en az 5 km çapında bir krater açacağı hesaplanmış. Denize düşecek bir göktaşı ise dev tsunami yaratacaktır.
Aslında, her gün dünya atmosferine giren çeşitli malzemeler var. Yapılan hesaplamaya göre, her gün yaklaşık 100 tonluk uzay çöpü-taşı dünyaya düşüyor. Ancak bunlardan –takriben 10 metreden– küçük olanlar atmosfere girdiğinde yanarak yokolur.