Acil Kültür Yayınları’ndan çıkan kitapta 1000 civarında itiraf var. Yani bu, bir anlamda, ilk ‘bin yazarlı’ kitap.
itiraf.com’un günlük ziyaretçi sayısı ortalama 55 bin. Siteyi ay bazında takip eden toplam müdavim sayısı ise 300 bin civarında. Dolayısıyla bu rakam ciddi bir örnekleme grubu. Burada yayınlanan itiraflardan bir Türkiye resmine ulaşmak mümkün. Kayıtlara geçmesi, üzerinde düşünülmesi, konuşulması, yazılması gereken bir resim. 2000’li yılların başındaki Türkiye’nin en sahici sureti.
itiraf.com kitabının İngilizce’ye çevrilmesi de gündemde. ABD’de yayınlanması planlanan kitap için itiraf.com yönetimi görüşmelere devam ediyor.
Kitaptan örnek itiraflar
nSlammer; Cinsiyet: Erkek; Yaş: 30; İl: İstanbul
Babamı iki kez öldürmeyi denedim. İlkinde zehirli mantarla, ikincisinde gazla. İkisi de başarısız oldu. İlki çok amatörceydi. Başarılı olsaydım büyük bir ihtimalle annem de ölebilirdi. Sonrakinde ise çok iyi plan yapmıştım. Polis soruşturması yapılsaydı kesin kaza kararı verilecekti.
Başarısız oldum, çünkü gaz adamı uyutmak yerine delirtti ve sıkı bir kavga ettik. Annemle boşanma davaları var. Bitince tekrar deneyeceğim. Önceden sebep olarak, “Pislik bir herifi temizleyeceğim” diyordum. Şimdi ise itiraf ediyorum: Para için öldüreceğim.
annabel lee; Cinsiyet: Kadın; Yaş: 29; İl: Eskişehir
Anne sütünden yoğurt yapmayı denedim, olmadı.
lolalola; Cinsiyet: Kadın; Yaş: 23; İl: İstanbul
Çok çelimsiz bir çocuk olduğum için annem 8 yaşına kadar pekmezle suyu karıştırıp kola diye bana yutturmuş. En sonunda, “Kola içmek istemiyorum” diye isyan etmişim. Hala da kola içemememin sebebi işte budur. Bir de yeşil çorbası vardı. Mutfakta ne varsa atardı içine. Bi keresinde içinden musluk tıpası çıkmıştı. O düşmüş tabii.
HAIN STEWARD; Cinsiyet: Erkek; Yaş: 25; İl: İzmir
Bir ara özel bir havayolunda steward olarak çalışıyordum. Uçuş sırasında koridorda hızla yürümek veya yolcuları kıllandıracak ani hareketler yapmak yasaktır. Ancak canım sıkıldığı zamanlarda, yüzüme çok endişeli bir ifade
takınarak pilot kabininden çıkar, arka tarafa telaşla koşarak giderdim. Daha
sonra da, beni gören yolcuların şüphe ve korku içinde birbirleriyle konuşmalarını ve yolculuk boyunca uçağın sağını solunu habire gözleriyle kontrol etmelerini arka tarafta (çaktırmadan) zevkle izlerdim.
lıght; Cinsiyet: Erkek; Yaş: 25; İl: İzmir
Askerliğimi Güneydoğu’da, çok zor şartlar altında yaptım. Aileme yazdığım mektuplarda bazen olayı abartır, “Bu hafta beş defa çatışmaya girdik, az daha geberiyordum” gibi şeyler yazardım. Bunun faydasını şimdi görüyorum. Bazen babam sabah beni kaldırmaya geldiğinde kabus görüyormuş gibi, “Komutanııımm! Pusuya düştük, Kemal beni koru, takviye çağırın” türünden laflar edip bağırıyorum. Babam da bana sarılıp, “Geçti oğlum” falan diye
ağlamaya başlıyor. Tabii o gün izinli oluyorum. Beni psikologa götürmek
istiyorlar ama yalanım ortaya çıkacak diye korkumdan gitmiyorum. Bir ikinci
itirafım ise, şehit olmuş arkadaşlarımın adını böyle salakça bir olayda
kullanıyor olmaktan dolayı rahatsızlık duyuyorum.