Geçtiğimiz günlerde batı basınında yayınlanan bir makalede, ABD’nin “IPv6’ya Uygunluk (readiness)” konusunda notunun 10 üzerinden 6,1 olması nedeniyle uyarıda bulunuluyordu[1]. Aynı listede Türkiye’nin notu ise 2,2 ve bu sonuçla 92 ülke arasında, Hırvatistan ile birlikte 41 ve 42ci sırayı oluşturuyorlar[2]. Yani hem not olarak ancak % 20’lerdeyiz, hem de ülkeler kıyaslamasında listede ortanın altındayız.
IPv6 iş dünyası açısından önemli olmakla birlikte, bu konuda esas görev devlete düşüyor. 10cu ekonomi olma hedefi varsa ve bilişim-internet çağında, 160 milyar $ gibi önemli hedeflerimiz varsa, internet alanında büyümenin ve hızlı büyüyen pazarlara adapte olmanın ve dijital global ekonomi ile rekabetin önemli bir şartı IPv6.
Son katıldığım pek çok toplantıda M2M ya da diğer gelişmeler anlatılıyor. Ama IPv6’da gerideyiz. Yukarıda bahsettiğim yazıda IPv6’dan geride kalmanın yol açacağı sorunlar şöyle hatırlatılıyor;
- Yeni mobil cihazların çoğunluğu IPv6 bağlantıya göre üretilmiş durumda. Dünya çapında rekabette Mobil stratejilerin önemini düşünürsek, bu durumun vehameti ortada.
- Araba, Kalp atışı kontrolü, Ev eşyaları bağlantıları gibi çeşitli M2M’ler düşünülürse, bunların mümkün olma şartı IPv6 bağlantı.
- Endüstriyel ya da hayata dair uygulamalar, buluta bağlanan ulaştırma sistemleri, entegre telefon servisleri, dağıtık bililişim sistemleri ve online oyunun da ihtiyacı ancak IPv6 il karşılanabilir düzeyde.
Tabi bu konuda internet servis sağlayıcı (ISS) ve telekom firmalarına da önemli görevler düşüyor. Bu alana yatırım yapmaları gerekiyor.
Bunlar olmazsa da, yani derecemiz 2,2’de kalır ise, bugün göremesek ya da düşünemesek bile, geç kalmanın bedellerini yakın gelecekte ödeyeceğimiz belli. McKinsey Global Institute’ün Internet Matters adlı raporu; bugün dünyada ekonomik değerlerinin % 75’inin geleneksel endüstrilerin internet kullanımına bağlı olduğuna işaret ediyor.
Durumu daha iyi anlamak için IPv6’ya Hazırlık derecesine göre ilk 10 ülkeye bir bakalım;
| Sıra | Ülke | IPv6 Hazır Olma Derecesi |
| 1. | İsviçre | 10,0 |
| 2. | Romanya | 8,5 |
| 3. | Lüksemburg | 8,0 |
| 4. | Fransa | 7,6 |
| 5. | Almanya | 6,7 |
| 6. | Belçika | 6,5 |
| 7. | ABD | 6,1 |
| 8. | Peru | 5,8 |
| 9. | Japonya | 5,2 |
| 10. | Çek Cumhuriyeti | 5 |
Bugün yayınladığımız diğer bir araştırmada, Türkiye’nin hem sabit, hem de mobil genişbantta geride kaldığını görüyoruz[3]. Dolayısıyla IPv6’da geride kalmış olmamız çok da şaşırtıcı değil. Telekom sektöründe kullanıcı olmakla övünmekle birlikte, övünülecek bir şey yok, verilerimiz ortanın biraz altını ya da biraz üstünü gösteriyor.
[1] Logicalis US Warns: The United States Must Do More to Prepare for IPv6